Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

στην ώρα σου

Ώρα να φεύγεις
ακούς;
ότι έπρεπε να ειπωθεί
υπονοήθηκε
σπάσαμε το φράγμα του ήχου
με την εκκωφαντική
σιωπή μας
λατρέψαμε λίγο παραπάνω
κάθε μας εαυτό
ήρθε η ώρα
ακούς;
ένα μονάχα με στεναχωρεί:
άφησες ανοιχτή την πόρτα μπαίνοντας
-σαν εκκρεμότητα-

Τι αποχαιρετισμός μπορείς να πεις λοιπόν
πως μας ταιριάζει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου